Wij begrijpen dat als huiseigenaar in Spanje en nog officieel verblijvend in België of Nederland, weet u misschien niet welke belastingen waar moeten betaald worden en hoe deze aanslag gebeurt.

  • Gemeentelijke grondbelasting (IBI – Impuestos sobre Bienes Inmuebles)

Dit is ongetwijfeld de meest bekende. Het gaat om de gemeentelijke onroerend goed belasting gebaseerd op de kadastrale waarde van uw eigendom (“valor catastral”). Het uiteindelijk te betalen bedrag verschilt van gemeente tot gemeente. Enerzijds omdat het belastingpercentage door elke gemeente zelf wordt bepaald. Anderzijds omdat de kadastrale waarden zelf sterk kunnen verschillen, naargelang de waarde en ligging van het onroerend goed en de laatste peildatum.

Deze belasting is verschuldigd door iedereen die op 1 januari van het belastbaar jaar eigenaar of vruchtgebruiker van de woning was, en dient door die eigenaar/ vruchtgebruiker betaald te worden in de loop van hetzelfde jaar. Meestal is dat in de maand mei of september. Houd hier echter rekening mee bij aan- of verkoop!

Soms int de gemeente deze belasting rechtstreeks, maar vaak laat ze dit over aan de “SUMA”, waardoor deze belasting ook weleens naar die instantie wordt genoemd. In ieder geval kan u deze belasting laten domiciliëren zodat u er geen omkijken naar heeft en vermijdt u dat het aanslagbiljet in de post verloren zou zijn gegaan.

  • Nationale onroerend goed belasting (Impuesto sobre la renta de no residentes)

Niet alleen de gemeente waar uw woning zich bevindt, maar ook de Spaanse staat wil een graantje meepikken. Deze nationale belasting is veel minder bekend en niet weinig buitenlanders vergeten ze dan ook te betalen, bewust of niet. U krijgt hiervan immers geen aanslagbiljet en kan de belasting ook niet laten domiciliëren. U bent verplicht elk jaar zelf de berekening te maken, de aangifte op te maken en in te dienen, en de betaling te doen in uw bank. U kunt dit allemaal zelf doen of het uiteraard overlaten aan een gestor.

Deze belasting wordt vaak genoemd naar het formulier dat hiervoor gebruikt wordt, de “modelo 210”. De belastbare grondslag is een percentage van de kadastrale waarde. Dat percentage hangt af van de laatste herziening van de kadastrale waarde. Maar het belastingpercentage is ditmaal voor iedereen gelijk.

Periode van aangifte en betaling is het volledige jaar volgend op het aanslagjaar. Voor de berekening van deze belasting is het aantal dagen dat u eigenaar bent geweest tijdens het afgelopen jaar wel van belang.

Opgelet, in het geval dat u de woning verhuurt en dit stipt aan de Spaanse fiscus aangeeft, bent u voor die huurperiodes belasting verschuldigd op de netto huurinkomsten, en verschilt de aangifte. Denk ook aan uw registratie als verhuurder!

Ook bij een verkoop van uw eigendom krijgt u uiteindelijk de rekening gepresenteerd. Als niet-resident wordt immers 3% van de verkoopprijs ingehouden, als voorschot op de verschuldigde belastingen. Er wordt nagekeken of u de winstbelasting op de verkoop correct heeft betaald, maar ook de belasting “modelo 210” van de afgelopen jaren.

In het geval de Spaanse fiscus u “betrapt” zal de niet-betaalde belasting alsnog moeten worden betaald, vermeerderd met boetes. Maximaal over de afgelopen vier jaar, de verjaringstermijn van deze belasting.